Jouw BURGERRECHTEN!
THE WORLD IS NOT BIG ENOUGH
The things we do best
Is tell you how it works.
Mensenrechten zijn publiekrechtelijke rechten. Deze rechten schenden is strafbaar in strafrecht!
Burgerrechten zijn privaatrechtelijke rechten. Jij kan daarom afwijken van jouw mensenrechten, dat is privé! Het is persoonlijk. Daardoor ben je IN PERSOON in je privaatrecht. Persoon komt van het latijn PERSONA, wat letterlijk acteur/masker betekent! Jij acteert als mens in een ander recht achter het masker.
Deze pagina legt je uit hoe dit zit en hoe dit werkt en welke rechten in de wet dat gegeven beschrijven.
Zakelijk handelen is privaatrechtelijk handelen en is daarin civiel, jouw burgerrechten.
Het concept van de burgerrechten werd in de 18e eeuw tijdens de Verlichting ontwikkeld door Europese filosofen, onder wie Locke in Engeland, Rousseau, Voltaire, d’Holbach en Diderot in Frankrijk en Beccaria in Italië. Erkenning kregen de burgerrechten tijdens de Franse Revolutie, hoewel ook eerder en elders in Europa daartoe aanzetten waren gegeven.
Civiel recht
Civiel recht komt van de Code Napoleon. De burgerrechten werden door napoleon ingevoerd.
Napoleon besloot in 1806 een eind te maken aan het Bataafs Gemenebest omdat hij een sterk gezag wenste in de strategisch gelegen Nederlanden. De Nederlanden waren toen “De Lage Landen” en Bataafse Republiek. De Lage Landen of de Nederlanden verwijst naar de laagvlakte in Noordwest-Europa die het stroomgebied vormt van de beneden-Rijn, de beneden-Maas en de Schelde.
In het bijzijn van de Bataafse delegatie werd Lodewijk Napoleon in Parijs tot vorst van het Koninkrijk Holland benoemd. Louis was nu: “Zijne Majesteit Lodewijk Napoleon door de genade Gods en de constitutie des rijks Koning van Holland, connétable van Frankrijk”.
Direct na zijn aankomst in Holland in juli 1806 pakte Lodewijk de codificatie aan. De codificatie moest een einde maken aan de grote diversiteit in wetgeving en rechtspraak in Nederland. Het oorspronkelijke ontwerp voor een eerste Nederlands strafrecht-wetboek, het Lijfstraffelijk Wetboek van 1804, werd voltooid en in 1809 als Crimineel Wetboek voor het Koninkrijk Holland vastgesteld. Hierin werd onder meer eigenrichting (of eigenrigting in de toenmalige spelling-Siegenbeek) als afzonderlijk delict strafbaar gesteld.
De Code Napoléon is sinds de herpublicatie in 1807 de benaming voor de Code civil, het Franse burgerlijk wetboek uit 1804 dat veel navolging vond. In dit wetboek werd het privaatrecht van Frankrijk overal gelijkgesteld en gecodificeerd.
De koning kreeg van zijn broer, keizer Napoleon, de opdracht om in Nederland de Franse Code civil, het burgerlijk wetboek, in te voeren. Maar dat deed hij niet. Er kwam in 1809 een Wetboek Napoleon, ingericht voor het Koningrijk Holland, dat weliswaar geïnspireerd was door het Franse voorbeeld, maar veel eigen vaderlandse wetgeving kende. Daarmee toonde Lodewijk Napoleon baas in eigen huis te willen zijn. Hij werd hierin van harte gesteund door de vaderlandse juristen.
Napoleon voert de achternaam in Nederland in!
Op 18 augustus 1811 werd iedereen in het Koninkrijk Holland door de regering van Napoleon Bonaparte opgeroepen om een achternaam te laten registreren bij het gemeentehuis. Dit was nieuw in Nederland.
Het belang van de privaatrechtelijk zakelijk handels naam (achternaam) ten opzichten van de voornaam was de scheiding tussen publiekrechtelijk mensenrecht voornaam (jouw geboortenaam) en de akte in bevoegdheid van handelen in privaatrecht op jouw achternaam, zo jouw recht van art 1:1 BW stelt. Meer hierover na de video in deze verklaring van het burgerrecht.
De geschiedenis in 2 korte video's
Eigenlijk begint alles van de hervormingen bij de Franse revolutie, dus laten wij daar ook maar beginnen.
“De tijd van de verlichting”. Twee korte video’s die jou snel door de geschiedenis heen laat lopen.
Dus wat is dan jouw recht zakelijk te handelen in privaat burgenrecht?
Artikel 1
lid 1.
Allen die zich in Nederland bevinden, zijn vrij en bevoegd tot het genot van de burgerlijke rechten.
lid 2.
Persoonlijke dienstbaarheden, van welke aard of onder welke benaming ook, worden niet geduld.
Een rechtshandeling vereist een op een rechtsgevolg gerichte wil die zich door een verklaring heeft geopenbaard.